Artysta & Badacz

Damian Wu to polski artysta i badacz, którego praktyka twórcza stanowi głęboką eksplorację natury obrazu, percepcji i granic ludzkiego poznania. Jego prace, określane jako Analogowo-Cyfrowe Obrazy Wirtualne lub Zapadające się Obrazy, są wizualną manifestacją rozwijanej przez niego teorii Nieznanych Obrazów (NO). W swojej sztuce i filozofii, Damian łączy praktykę wizualną z zaawansowanymi badaniami filozoficznymi nad naturą czasu, przestrzeni i języka, w tym eksperymenty z Księgą Molkundu. Obecnie Damian Wu przygotowuje się do rozpoczęcia studiów doktoranckich z filozofii fotografii w Wielkiej Brytanii, mających na celu dalsze ugruntowanie i rozszerzenie koncepcji NO. Jego dzieła to zaproszenie do kontemplacji i wyzwanie dla naszych utartych sposobów postrzegania świata.

Urodzony: 1989, Gotyń, Polska

Mieszka i tworzy: Doncaster, Wielka Brytania

WYSTAWY INDYWIDUALNE

• 2024 - cyrcles - ArtBomb w Doncaster, UK

• 2019 - kolejny horyzont - Galeria AT w Poznaniu, PL

• 2018 - po końcu drogi - Galeria Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu, PL                                                             (zwycięski projekt ogólnopolskiego konkursu dla kuratorów)

• 2018 - widzialność niewidzialnego - Galeria VA w Poznaniu, PL

WYKSZTAŁCENIE

• 2017-2019 | Studia Magisterskie, Fotografia, Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, PL

  • Projekt artystyczny: FOTOSYNTEZA EKRANIZACJI POWIEŚCI W. GOMBROWICZA "KOSMOS"                                        (pod opieką prof. Piotra Wołyńskiego i prof. Konrada Kuzyszyna)

  • Praca teoretyczna: CZAS FOTOGRAFII (pod opieką prof. Marianny Michałowskiej)

  • Aneks z poezji konkretnej (pod opieką prof. Tomasza Wilmańskiego)

• 2013-2016 | Studia Licencjackie, Design Krajobrazu, Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, PL

  • Projekt artystyczny: WYRWANY Z RZECZYWISTOŚCI: PRÓBA ZMIANY PERCEPCJI PRZESTRZENI (pod opieką prof. Sławomira Dreszera)

  • Praca teoretyczna: PERCEPCJA PRZESTRZENI. ANALIZA (pod opieką prof. Kazimierza Świrydowicza)

ARTIST STATEMENT

Moja sztuka i badania są poszukiwaniem istoty obrazu, pytaniem o naturę samego bycia. Dążę do rozbicia utartych schematów percepcji, by dotrzeć do sfery, gdzie rzeczywistość objawia się w pierwotnej, nieuchwytnej formie.

Moje dzieła, zapadające się obrazy, są wizualną manifestacją teorii Nieznanych Obrazów (NO), która wykracza poza ograniczające maski weryzmu i abstrakcji. Jako płynne wizje, nie odzwierciedlają świata, lecz "zapadają się w sobie", prowokując kontemplację ponad formą. Są one wynikiem wieloletnich eksperymentów z fotografią kompozytową, prowadzących do Analogowo-Cyfrowych Obrazów Wirtualnych – innowacji, która wykracza poza tradycyjną reprezentację.

W erze AI, gdzie iluzoryczny weryzm jest normą, koncepcja NO staje się kluczowa. NO nie neguje rzeczywistości, lecz poszerza ją, otwierając na płaszczyzny fotograficzności wymykające się algorytmom i biomorficznym ograniczeniom naszej percepcji. To odnalezienie nowości poza "stagnacją myślenia".

Moje badania nad NO są pogłębione przez eksplorację "Księgi Molkundu" – eksperymentalnego języka, który dąży do wyrażenia tego, co leży poza granicami ludzkiego zrozumienia. To dążenie do "niemożliwego" jest sednem mojej twórczości.

Obrazy zewnętrzne – dzikie abstrakcje teraźniejszości – rodzą się na otwartych oczach. Obrazy wewnętrzne – "nieprawdziwe kolaże" snów i wspomnień – żyją przed zamkniętymi. Moja sztuka dąży do zatarcia tych granic, wciągając odbiorcę w aktywny proces, który wymaga elastyczności myślenia i poszukiwania nowych perspektyw. Jest to wyzwanie intelektualne – zaproszenie do refleksji nad własnymi ograniczeniami i odnalezienia się w sferze, gdzie "co jest rzeczywiste" staje się pytaniem o naturę niemożliwego.