ARTIST STATEMENT
As an artist, I specialize in composite photography, creatively overlaying images to create virtual pictures. I began this research during my art studies. I graduated in 2016 with a degree project of analyzing perception of space.
During my master's studies, I focused on composite photography inspired by the film adaptation of W. Gombrowicz's novel "Cosmos," directed by Andrzej Żuławski.
I completed this project in 2019 under the supervision of Professors Piotr Wołyński and Konrad Kuzyszyn at the Photography department, University of Arts in Poznań. My theoretical work explored time in photography.
Currently, I create composite photographs as a tool for perceiving the layered nature of reality. By composing veristic representations the visual experience becomes more complete and reveals the complexity of the world, stimulating imagination and reflection.
In my opinion, technology-based photographs can be difficult to understand for average observers who may not find traces of reality. Nevertheless, composite photography immerses us, making us part of the image. Photography captures our attention, allowing us to find ourselves and experience the image as part of the world.
W trakcie studiów magisterskich w roku 2019, skupiłem się na kolejnym projekcie artystycznym związanym z fotografią kompozytową, której inspiracją była ekranizacja powieści "Kosmos" W. Gombrowicza, w reżyserii Andrzeja Żuławskiego. Projekt ten prowadziłem pod opieką profesora Piotra Wołyńskiego i profesora Konrada Kuzyszyna w ramach studiów na Wydziale Fotografii Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Ponadto, w ramach pracy teoretycznej, zajmowałem się tematem czasu w fotografii.
Obecnie moja praca skupia się na tworzeniu fotografii kompozytowych, które służą jako narzędzie do postrzegania warstwowości rzeczywistości. Przez połączenie różnych werystycznych reprezentacji, wizualne doświadczenie staje się pełniejsze, ukazując złożoność i niejednoznaczność otaczającego nas świata, pobudzając wyobraźnię i skłaniając do refleksji na temat naszego otoczenia jako sieci warstw i relacji między nimi.
W mojej opinii, fotografie oparte na technologii i algorytmach mogą być trudne do zrozumienia i stają się coraz bardziej skomplikowane dla przeciętnego odbiorcy, który nie odnajduje w nich śladów rzeczywistości. Niemniej jednak, fotografia kompozytowa jest w stanie zanurzyć nas w obrazie, dzięki czemu stajemy się jednym z elementów obrazu. W ten sposób fotografia może nas wciągnąć i pochłonąć naszą uwagę, umożliwiając nam odnalezienie się w obrazie i doświadczenie go jako części otaczającego nas świata.